ความหมายของคำว่า ' ขะยิก '

ความหมายของคำว่า ' ขะยิก '
ขะยิก หมายถึง ก. ขยับเข้าไปทีละน้อย ๆ, กระยิก ก็ว่า.

ขะยุก
ก. ดันเข้าไปทีละน้อย ๆ; ยุหรือหนุนส่ง.
ขะเย้อแขย่ง
[-ขะแหฺย่ง] ก. กระเย้อกระแหย่ง, เขียนเป็น เขย้อแขย่ง ก็มี.
ขะแยะ
ก. ตําเบา ๆ, ตําแซะ ๆ; เอาไหล่กระแทกเข้าไป.
ขัค ๑
[ขัก] น. แรด เช่น พยัคฆขัคศฤงคาล. (สรรพสิทธิ์).(ป. ขคฺค; ส. ขฑฺค).
ขัค ๒
(แบบ) น. ขรรค์ เช่น สุรขัคอนันต์. (สมุทรโฆษ). (ป. ขคฺค; ส. ขฑฺค).
ขัง
ก. ให้อยู่ในที่ล้อมเช่นกรง คอก หรือเล้า เป็นต้น, ให้อยู่ในที่ซึ่งกันไว้เช่น ขังนํ้า; (กฎ) กักขังจําเลยหรือผู้ต้องหาโดยศาล.
ขังข้อ
ก. ตัดกระบอกไม้ไผ่เป็นต้นให้มีข้อติดอยู่ข้างหนึ่ง.